- تفرقه انداختن(خوا / خا)
جدایی انداختن و پراکنده و متفرق نمودن و بریاش انداختن. (ناظم الاطباء). ایجاد پریشانی و پراکندگی. رجوع بتفرقه و دیگر ترکیبهای آن شود
معنی تفرقه انداختن - جستجوی لغت در جدول جو
- تفرقه انداختن
ایجاد تفرقه جدایی افکندن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
خرقه از تن به در کردن در هنگام سماع بر اثر غلبۀ وجد
کنایه از جدا شدن از تعلقات دنیوی، خرقه افکندن
کنایه از جدا شدن از تعلقات دنیوی، خرقه افکندن
(بَ تَ)
لغت نامه دهخدا
بخشیدن جامه. (برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، اقرار و اعتراف نمودن بگناه. (برهان قاطع) (آنندراج) ، عاجز شدن و تسلیم کردن، از هستی مبرا گشتن. (برهان قاطع) (آنندراج) ، مجرد گردیدن و از خودی بیرون آمدن. (برهان قاطع)
(کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
پراکنده کردن. متفرق کردن. از هم جدا کردن گروهی را که با یکدیگر دوست و مجتمع باشند:
دریغ صحبت دیرین و حق دید و شناخت
که سنگ تفرقه ایام در میان انداخت.
سعدی
دریغ صحبت دیرین و حق دید و شناخت
که سنگ تفرقه ایام در میان انداخت.
سعدی
سفره چیدن، سفره پهن کردن، سفره گستردن، چیدن غذا (درسفره) ، مراسم نذر و نیاز برپا کردن، سفره نذری انداختن